loading...
حرفه وفن راه زندگي كردن است
سیّد جواد آیتی بازدید : 29 شنبه 26 اسفند 1391 نظرات (0)

 بله عزيزان كار كردن عيب و ننگ و عار نيست و افتخار يك ملت با غيرت مي باشد ملتي كه شيعه علي مي باشد و از او فكر و ايده و الگو مي گيرد. ملتي كه فرهنگ چند هزار ساله دارد و با افتخار و سربلندي زندگي مي كرده و مي كند. وقتي الگو هاي تربيتي و رفتاري ما پيامبر و امامان معصوم باشد، وقتي الگو هاي ما افتخار آفرينان و سلحشوران  اين مرز و بوم هستند، پس چرا الگوهاي پست غربي و كشورهاي نظير تايلند و آفريقا و اروپايي، چرا داريم با خود و افتخارات و غيرت و مردانگي و شعور اين مرز و بوم لجبازي مي كنيم. صنعت نساجي مي تواند اين كشور را از وابستگي نجات دهد،‌اگر به فكر منسوجات ارزان خارجي باشيم، آنها فرهنگ بيخودي و لا مذهبي خود را به ما تحميل كرده و فرهنگ غني و اسلامي و سنتي و با خودي ما را راحت از ما مي گيرند.

 با يك تي شرت ارزان و مسخره كلي كلمات خارجي و رنگهاي خشن و تند و مضطرب كننده ذهن جوانان ما را ملتهب كرده و از درس و  بحث و قرآن و بالندگي دور كرده و ذهن جوان پاك و معصوم ما را خشن، ولگرد، دين گريز، مادي گرا، سر د و بي غيرت مي كنند. اول با يك لباس ارزان يك شلوار تنگ و بدن نما با حروف خارجي معنا دار و مذهب گريز شروع مي كنند و كم كم تمام دارائي يك ملت كه همان ذهن كاري جوانان مي باشد را از چرخه زندگي خارج مي كنند. مي توان صنعت نساجي را توسعه داد:

1- توليد الياف طبيعي و مصنوعي تمام معادن آن در كشور هست

2- توليد نخ و ريسندگي

3- توليد پارچه

4- عمليات تكميل و رنگ آميزي

5- بسته بندي و فروش

6- توليد شغل هاي فراوان

در كنار آن ( خياطي پارچه فروشي صادرات) و هم چنين كشور هاي ديگر را وابسته به اين صنعت كنيم. فرهنگ ايراني و اسلامي را تبليغ كنيم و آنها محتاج ما مي باشند و سر خم كنند و اطاعت پذير باشند. بله شهيد محمود فاتح فرمانده دلاور جنگ جلو دانش آموزان پيش نماز بود و ديگر دانش آموزان مدرسه شهيد مفتح پشت سر او با لباسهاي خيلي ساده ولي سنگين رنگين تمامي آنها به درجات مهمي رسيدند. ساده زيستي هنرمندي مي خواهد، بله بسياري از كشورهاي دين درست حسابي هم ندارند ولي آداب و رسوم و مليت و شعور خود را حفظ  كرده اند و به آن افتخار مي كنند. مثل هند و پاكستان، چين، كره، ژاپن. جوانان عزيز بياييد خودمان باشيم و اين نقابهاي دروغين را از روي چهره هاي خود برداريم.

                                                                                                                                                                                                                                                                                           

متون كوتاهي در مورد فرهنگ پوشش

- يكي از موارد فرهنگ عمومي، فرهنگ لباس است. وقتي بنده خودم در اين شورا بودم، شورا وزير محترم آن وقت را - كه جناب آقاي خاتمي بودند - موظف كرد تا الگوي لباس بياورد. ايشان رفتند زحماتي كشيدند. اما به جايي نرسيد. من نمي گويم آقايان حتماً كت و شلوار را بكنند و همان لباسهاي پيشنهادي را بپوشند، اما بگذاريد ما لباسي داشته باشيم كه بگوييم ايراني است در موزه‌ها آن را نگه داريم و مال زمان هخامنشيان و ساسانيان و سلجوقيان هم نباشد. باب امروز باشد.
بالاخره جايي بايد موضع خود را دربارة اينها (فرهنگ ازدواج و فرهنگ خانواده، فرهنگ لباس و الگوي مصرف و ... در فرهنگ عمومي) معين كند. حتي اگر بگويد من الان وقت ندارم و اولويتم تعيين لباس ملي نيست.خيلي خوب، معلوم بشود كه ما تا پنج سال يا ده سال اين اولويت را نداريم و مي‌خواهيم آن را كنار بگذاريم.ليكن بالاخره اين انبار مجموعه فرهنگي صاحبي داشته باشد.
مقام معظم رهبري 1381

 

 

- لباس همانند زبان، آداب و رسوم همواره به عنوان نماد فرهنگ و اصالت يك كشور مطرح بوده و هست، چنان كه دامن‌هاي مردان اسكاتلندي، ساري زنان هندي، دشداشه مردان عرب و كيمونوي زنان ژاپني در هر جايي از جهان حضور مردمان آن كشور را از ديگران متمايز مي‌كند.

 

- براي آن كه لباس سنتي ژاپن به فراموشي سپرده نشود، مسوولان اين كشور مجبور شده‌اند راهكارهايي را براي افزايش استفاده از كيمونو در اين كشور بينديشند

يا علي مدد 91/2/20

تهيه كننده: سيد جواد آيتي

دبير حرفه و فن  مدارس شهيد مفتح و شهيد رضويان نجف آباد

http://javad314.rozblog.com

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 74
  • کل نظرات : 2
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 2
  • آی پی امروز : 32
  • آی پی دیروز : 2
  • بازدید امروز : 30
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 31
  • بازدید ماه : 30
  • بازدید سال : 171
  • بازدید کلی : 3,258